مصاحبه با دکتر بردیا ودیعتی – متخصص پریو

سلام. لطفاً خودتان را معرفی بفرمایید:

من دکتر بردیا ودیعتی هستم متولد 1363. فارغ‌التحصیل دندانپزشکی عمومی از دانشگاه گیلان (ورودی 81) استریت تخصص رفتم. دانشگاه علوم پزشکی بابل و سال 90 از رشته پریودنتولوژی فارغ‌التحصیل شدم. رتبه 1 برد تخصصی هم در همان سال شدم.

چرا دندانپزشکی؟

این موضوع به زمان کنکور برمی‌گردد. در آن زمان باب بود دانش‌آموزانی که درسشان خوب بود وارد رشته علوم تجربی می‌شدند و جالبه که بدونید من تا دیپلم هم ریاضی فیزیک بودم. خیلی هم ریاضی فیزیک را دوست داشتم و هنوز هم هر از چند گاهی کتاب‌های مسائل ریاضی را می‌گیرم و حل می‌کنم. وقتی دیپلم را گرفتم تصمیم گرفتم علوم تجربی شرکت کنم. علاوه بر آن پسرخاله من هم (آقای دکتر خاوری) دندانپزشک هستند و تأثیر بسزایی بر من جهت انتخاب دندانپزشکی گذاشتند. روزی که رتبه‌ام آمد و مشغول انتخاب رشته شدم بین پزشکی و دندانپزشکی مردد بودم، و در نهایت دندانپزشکی انتخاب شد. ولی در حال حاضر از انتخابم خیلی راضی هستم. از جمله افرادی بودم که با شناخت کم این رشته را انتخاب کردم ولی بعد دیدم که خیلی به این رشته علاقه مندم و با خلق و خو و شخصیتم سازگار است.

چرا پریو؟

برای تخصص مسیر خیلی جالبی را طی کردم. من هم از آن دسته افرادی بودم که عاشق جراحی فک و صورت شدم و در سال سوم دندانپزشکی فکر می‌کردم فک و صورت کعبه آمال است. اما هرچه جلوتر رفتم و استادهای باشخصیت خودم را دیدم، رشته پریو را بیشتر شناختم. از آنجایی که می‌دانید در دوره under graduate پریودنتولوژی خیلی برای دانشجوها آموزش داده نمی‌شود و خیلی دید درستی ندارند. شاید یک جرمگیری و در نهایت یک جراحی را سوپروایز و اد کردن. با مشورتی که با اساتید داشتم متوجه شدم آن چیزی که من به دنبالش هستم اتفاقاً پریودنتولوژی است. پس از انتخابش عاشقانه با آن رفتار کردم. یعنی من در 3 سال رزیدنتی لحظه به لحظه‌اش را دوست داشتم. زمانی که در حال فارغ‌التحصیلی بودم واقعاً برایم سخت بود که دارم از دوره رزیدنسی به معنای واقعی جدا می‌شوم.

کسب رتبه 1 اتفاقی بود؟

جالبه که بدانید روز اولی که وارد بخش پریودنتولوژی شدیم به هر نفر یک کارشناس بهداشت معرفی کردند و گفتند ایشان همکار شما هستند و همان روز اول یک پلن 3 ساله به ما دادند و گفتند چه کارهایی باید بکنیم و چه مسیری داریم. سال دوم سرپرست تخصصی‌مان به ما گفت امسال برد رتبه می‌خواهیم و برای این مسئله می‌خواهیم برنامه‌ریزی کنیم. این امتیازات را به شما می‌دهیم و اینها را از شما می‌خواهیم. سال سوم رزیدنتی بخاطر اینکه در امتحان ارتقاء سال 2 به سال 3 نمره خیلی خوبی را نیاوردیم حالا اگر به کسی هم نگویید من یک نمره ارتقاء هم کم آوردم که بنا به شرایطی آن به ما ارفاق شد. ولی هفته‌ای 2 امتحان می‌دادیم. یعنی من 2 هفته مانده به امتحان برد همه تکست‌ها را خوانده بودم و دیگر فقط ژورنال می‌خواندم. روزی هم که امتحان برد را دادیم نمره کتبی من 96 از 100 شد و در مورد کسب این نمره شائبه‌هایی پیش آمد که چطور چنین اتفاقی افتاده است. بحث امتحان مجدد پیش آمد و من هم تقریباً آماده بودم که امتحان مجدد بدهم و مطمئن بودم که ممکن است 96 از 100 نشوم ولی اختلافم با نفرات بعدی کمتر از این نخواهد شد. برایش برنامه‌ریزی کرده بودند. بخش ما چنین پلنی داشتند و قرعه به نام من خورد.

این ترکیبی که گفتید یعنی عشق و تلاش، فکر کنم در هر زمینه‌ای جواب می‌دهد. نظر شما چیست؟

بله دقیقاً. نیاز هر موفقیتی این 2 تاست.

الان در دانشکده برای دانشجویان خودتان چنین برنامه‌ریزی‌هایی می‌کنید؟

بخش پریوی ما این دومین سالی است که رزیدنت می‌گیرد. جوان است و ما یک سری مسیرهایی را با آزمون و خطا پیش می‌رویم. از دانشکده‌های بزرگ‌تر و مادر کمک می‌گیریم و با استفاده از روابطی که داریم این کار را انجام می‌دهیم. طبیعتاً در سال‌های بعد به پختگی بیشتری می‌رسیم ولی قطعاً در بخشمان دغدغه آموزش را داریم. خوشبختانه ترکیبی از اساتید جوان و با تجربه هم داریم قطعاً در سالهای آینده در سطح کشور حرفهای زیادی برای گفتن خواهیم داشت.

رابطه‌تان با دانشجوها چطوره؟ سخت گیرید؟

(خنده) نمی‌دانم، این را شما باید از دانشجوها بپرسید. واقعاً دوستشان دارم. شاید به علت اختلاف سنی کمی که دارم این مسئله مثل یک تیغ دو لبه عمل کند. از یک طرف صمیمیت خیلی خوبی با دانشجوها دارم و از طرف دیگر دیسیپلین هم باید حفظ شود. ولی شخصاً دانشجوها را دوست دارم. فکر می‌کنم یک استاد باید چنین خصیصه‌ای داشته باشد تا بتواند آموزش دهد. ولی این امر هم مهارتی است که شاید نیازمند زمان باشد.

کلاً دانشجوها در هر رشته‌ای، اشتیاقشان کمتر شده است. موافقید؟

کلاً امید به زندگی در جامعه کمتر شده است و دانشجویان دندانپزشکی هم مثل مشتی از خروار جامعه می‌باشند. در این هیچ تردیدی نیست. مضاف بر اینکه در رشته دندانپزشکی یک مسئله دیگری موجوده و ما هم مبتلا به آنیم و به افرادی که در وزارت‌خانه دست اندر کارند گوشزد می‌کنیم و آن آمار نامتناسب فارغ‌التحصیلان دندانپزشکی با احساس نیاز جامعه است. پراکندگی دندانپزشکان در سطح کشور دچار اشکال است. ما یک اشباع شدگی دندانپزشکی داریم همه اینها را در کنار افراد به اصطلاح تکمیلی که خارج از کشور در دانشگاه‌های کشورهایی که حتی مورد تأیید وزارت علوم هم هستند و در آینده به دندانپزشکان عمومی اینجا اضافه می‌شوند، داریم. بالاخره دانشجوها این‌ها را می‌بینند و متوجه این مسائل هستند و درصدی از این ناامیدی آموزشی مربوط به این مقوله می‌شود که وقتی فارغ‎‌التحصیل می‌شوند می‌دانند با شرایط کاری سختی روبرو هستند چه بسا آن زمانی که ما دانشجوی دندانپزشکی بودیم می‌گفتند اصلاً اشتباه می‌کنید که سمت تخصص می‌روید چون شرایط کاری خیلی خوبی برای دندانپزشکان عمومی مهیا بود. کافی بود پروانه مطب را در یک شهر می‌گرفتید و خیلی هم نیازمند مهارت زیادی نبود تا مطب پر مریضی داشته باشید. امروزه برای معروفترین همکاران بنده هم جذب مریض، معضل و مسئله‌ایست که باید فکری برایش بکنند. فکر کنم علت انتخاب دندانپزشکی توسط خیلی دانشجوها، جذابیت‌های مالی قضیه است. حتماً همینطور است و وقتی می‌آیند و می‌بینند چنین چیزی نیست کمی دچار سرخوردگی می‌شوند. خوشبختانه در یکی دو سال اخیر دانش‌آموزان سال سوم و چهارم دبیرستان می‌آیند در قالب اردوهای آشنایی با دندانپزشکی به اینجا می‌آیند و به آنها می‌گوییم دیدی که از دندانپزشکی دارید این نیست. 6 سال از عمرتان است و دوره‌ی آسانی برای تحصیل نیست. باید این را بدانند و انتظاری که از یک رشته لوکس و تمیزی که افراد ناآگاه از رشته دندانپزشکی داشتند واقعاً نیست. دندانپزشکی یک رشته‌ی یدی است. و همه همکاران ما درجه‌ای از فرسودگی را در طی سالها پیدا می‌کنند که اینها هم مزیدی بر علت است.

با کدام رشته‌های تخصصی بیشتر در ارتباطید؟

به دلیل تخصصی که دارم بیشترین رشته‌هایی که با آنها در ارتباطیم قطعاً پروتز و اندو هستند و از رشته‌هایی هستند که ما مبتلا به آنها هستیم و درمانهای مولتی دیسیپلینی در آنها وجود دارد. و بیشترین بیماران مشترک و هماهنگی‌ها با این 2 رشته است.

در کارتان ماده، ابزار یا وسیله‌ای که خیلی دوستش دارید کدام است؟

کوپک جی‌سی- واقعاً خیلی دوستش دارم.

سخت‌ترین درمان در کارتان چیست؟

ممکن است از جواب من کمی سورپرایز شوید. به نظرم درمان فلپ‌های پریودنتال است. به قدری این درمان ظرافت دارد که روز به روز، من توسط این درمان به چالش کشیده می‌شوم و فالو آپ هفت هشت ساله آنها را می‌بینم. به شخصه خیلی روی فالوآپ‌ها حساس هستم. خیلی از اوقات خودمان به بیمار زنگ میزنیم و می‌گوییم زمان فالوی شما رسیده است. فلپ‌های پریودنتال بسیار ظرافت دارند. بر خلاف ظاهر ساده‌ای که دارند. من این را همیشه به دستیاران تخصصی هم می‌گویم. یکی از کاملترین جراحی‌های پریودنتال، فلپ‌های پریودنتال است. کسی که فلپ‌های پریودنتال را درست انجام دهد شاید بقیه جراحی‌های پریودنتال زیر مجموعه آن قرار بگیرد. کسی که می‌دود راه رفتن را بصورت خودکار یاد می‌گیرد. بر خلاف ظاهر ساده‌ای که دارد، این درمان بسیار سجایای پنهانی دارد. فلپ بیشترین درگیری ذهنی من در مطب را شامل می‌شود. ولی بهترین مریضی که دوست دارم درمانی روی آن انجام بدهم همین فلپ پریودنتال است. دوست دارم تا آخر عمر جراحی فلپ پریودنتال انجام بدهم و هیچ جراحی دیگری انجام ندهم و ناراضی هم نباشم. در عین حال که خیلی سخت است بهترین چیزی است که دوستش دارم.

2 کتاب در حوزه دندانپزشکی معرفی بفرمایید:

قطعاً یکی از این کتاب‌ها کارانزاست. این کتاب، کتابی جامع است و با اینکه به بخش ایمپلنت آن ایراداتی وارد است به این دلیل که در مورد تمامی درمان‌های پریودنتال صحبت می‌کند و آنها را هم زیر مجموعه درمانهای پریودنتال می‌داند ولی خیلی این کتاب را دوست دارم.

و دومی هم میش.

کتاب غیر مرتبط با دندانپزشکی چطور؟

سمفونی مردگان عباس معروفی،

نام من سرخ اوراهان پاموک،

عقاید یک دلقک هاینریش بل

رابطه‌تان با ورزش چطوره؟

بطور منظم هفته‌ای 2 الی 3 بار فعالیت‌های ورزشی را انجام می‌دهم. چهارشنبه شب‌ها فوتبال داخل سالن با همکاران که به علت شکستگی پای یکی از همکاران فعلاً کنسل شده است!

 رابطه‌تان با موسیقی چطوره؟

بعنوان یک مخاطب آماتور ازش لذت می‌برم.

ممنون از وقتی که در اختیار ما قرار دادید

جهت مشاهده نشانی و اطلاعات مطب دکتر ودیعتی میتوانید از لینک زیر استفاده کنید:

نشانی و اطلاعات تماس مطب دکتر بردیا ودیعتی